Wysokie zagrożenie wybuchem w przemyśle
Ochrona przeciwwybuchowa stanowi ważny temat w wielu obszarach związanych z budową maszyn i instalacji – nie tylko w przemyśle chemicznym i petrochemicznym oraz w górnictwie, ale także np. w przemyśle spożywczym, farmaceutycznym, a nawet w przetwórstwie metali lekkich. W zależności od przeznaczenia i miejsca eksploatacji źródła zapłonu występują w bardzo różnych postaciach. Aby zapobiec wybuchom i zapewnić ochronę ludzi i maszyn, na całym świecie stosuje się różne przepisy dotyczące ochrony, takie jak dyrektywy ATEX i normy IECEx.
steute jako ekspert
Wszystkie informacje o strefach zagrożonych wybuchem, klasach temperatury, rodzajach ochrony przed zapłonem, ochronie przeciwwybuchowej, źródłach zapłonu i możliwościach wykorzystania przeciwwybuchowej aparatury łączeniowej i czujników, wraz z niezbędną dokumentacją i certyfikatami, uzyskasz w firmie steute. Profesjonalna wiedza techniczna, wdrażanie licznych projektów u naszych klientów oraz ciągłe projektowanie i optymalizacja produktów Ex uczyniły z nas prawdziwych specjalistów w dziedzinie ochrony przeciwwybuchowej.
W zależności od wybranego wariantu, nasze rozległe portfolio produktów jest certyfikowane zgodnie z europejskimi i międzynarodowymi normami i przepisami (ATEX, IECEx, cCSAus, INMETRO, JPEx, CCC, UKEx) dla stref Ex 1, 2, 21 i 22. Dzięki temu oferowane urządzenia nadają się doskonale do pracy w strefach zagrożonych wybuchem.
Czym jest wybuch?
Aby doszło do wybuchu, muszą się połączyć trzy czynniki: tlen, substancja łatwopalna i źródło zapłonu. W wielu branżach warunki te są spełnione. Palne gazy, opary lub pyły występują między innymi w przemyśle chemicznym, petrochemicznym, drzewnym, spożywczym, budowlanym, ale też w magazynach paliw płynnych lub materiałów pylistych, w systemach napełniających i załadunkowych. Za możliwe źródło zapłonu można uznać na przykład iskrę z wyłącznika czy czujnika. Ale wybuch mogą wywołać także ładunki elektrostatyczne lub uderzenie mechaniczne.
Źródła zapłonu
Dokładna klasyfikacja wielu różnych źródeł zapłonu jest określona w normie EN 1127-1. Rozróżnia się w niej:
- Gorące powierzchnie
- Płomienie, gorące gazy i cząstki
- Uuderzenia mechaniczne, tarcie i procesy ścierania
- Urządzenia i podzespoły elektryczne
- Prądy błądzące, katodowa ochrona przed korozją
- Elektryczność statyczna
- Uderzenie pioruna
- Fale elektromagnetyczne o częstotliwości radiowej (104 Hz … 3 × 1011 Hz) (wysoka częstotliwość)
- Fale elektromagnetyczne o częstotliwości (3 × 1011 Hz … 3 × 1015 Hz)
- Promieniowanie jonizujące
- Ultradźwięki
- Sprężanie adiabatyczne i fale uderzeniowe
- Reakcje egzotermiczne, włącznie z samozapaleniem się pyłów
Materiały palne
Materiały palne są wybuchowe, jeśli są przetwarzane jako proszek lub pył, a zatem tworzą wystarczająco dużą powierzchnię do mieszania się z tlenem pochodzącym z powietrza. W przypadku pyłu drzewnego i węglowego może to być oczywiste dla wszystkich, ale ponadto wszystkie inne substancje pochodzenia organicznego, a także niektóre metale są wysoce łatwopalne, jeśli są drobno zmielone i obecne w odpowiednim stężeniu. Mniejsze wybuchy pyłu, tak zwane deflagracje, występują prawie codziennie. Zwykle powodują one mniejsze szkody materialne. Z drugiej strony, reakcja łańcuchowa w wyniku zawirowania pyłu przez pierwszy wybuch, który z kolei prowadzi do zapłonu, może mieć katastrofalne skutki.
Tlen
Fizyczne podstawy eksplozji zostały dobrze zbadane ‒ choćby dlatego, że podstawowy znany nam napęd ‒ silnik spalinowy ‒ opiera swoje działanie na sekwencji kontrolowanych eksplozji. Każdy, kto kiedyś regulował gaźnik w samochodzie, zna tę zasadę: jeśli mieszanka jest zbyt uboga lub zbyt bogata, silnik nie pracuje płynnie. To samo dotyczy wybuchu. Istnieje optymalny stosunek tlenu atmosferycznego i substancji palnej, który można określić za pomocą stechiometrii. Jeśli jest mniej lub więcej substancji palnej w stosunku do obecnego w atmosferze tlenu, skutek wybuchu jest mniejszy. Istnieją również granice wybuchowości, tj. powyżej pewnego stosunku nie dochodzi w ogóle do wybuchu. Jest to ważny parametr dla podstawowej ochrony przeciwwybuchowej, bo np. poprzez regularną wymianę powietrza przez systemy wentylacyjne, można wykluczyć wybuch.
Strefy Ex
Obszary zagrożone wybuchem dzieli się na strefy zgodnie z normami IEC 60079-10-1 (gazy wybuchowe) i IEC 60079-10-2 (pyły wybuchowe), przy czym częstotliwość i czas występowania atmosfery łatwopalnej są decydujące dla klasyfikacji. Rozróżnia się:
- wybuchową atmosferę gazową (mieszanina powietrza i gazu lub pary wodnej obecna w atmosferze, w której po zapłonie proces spalania rozprzestrzenia się po niewykorzystanej mieszaninie)
- i wybuchową atmosferę pyłową.
Rodzaje ochrony przed zapłonem
Obudowa ognioszczelna
Obudowa ognioszczelna jest jednym z kilku rodzajów ochrony przed zapłonem opisanych w serii norm IEC 60079-1. Jeśli np. wewnątrz urządzenia wystąpi iskra lub łuk elektryczny, który doprowadzi do wybuchu, należy upewnić się, że wybuch ten nie zostanie przeniesiony do atmosfery na zewnątrz obudowy. Obudowa musi wtedy wytrzymać ciśnienie wybuchu występujące w jej wnętrzu.
Obudowa hermetyczna
Zgodnie z IEC 60079-18 obudowa hermetyczna jest kolejnym rodzajem ochrony przed zapłonem, który jest stosowany głównie w urządzeniach łączeniowych działających bezdotykowo. W tym przypadku te części, które mogą zapalić atmosferę wybuchową poprzez iskrzenie, są odizolowane poprzez zalanie specjalną masą.
Zestyk kontaktronowy jest umieszczony w plastikowej rurce, która jest włożona w mosiężną tuleję, a następnie zalana specjalną masą. Zalewa hermetyzująca jest odporna chemicznie, odporna na przebicie, a jej przerwanie następuje dopiero po wprowadzeniu przewodu elektrycznego. W ten sposób gwarantuje się, że wszelkie iskry lub nadmierne gorąco nie mogą przedostać się na zewnątrz, tj. do atmosfery zagrożonej wybuchem.
Rozwiązania przeciwwybuchowe
Nasze produkty w wykonaniu przeciwwybuchowym, takie jak blokady bezpieczeństwa Ex, wyłączniki pozycyjne Ex i czujniki bezpieczeństwa Ex, zapewniają między innymi niezawodną ochronę maszyn i instalacji przemysłowych. Dzięki ich wykorzystaniu gwarantuje się zarówno ochronę osób, jak i bezpieczeństwo procesów w obszarach zagrożonych wybuchem. Dodatkowo w naszym portfolio znajdziesz rozwiązania bezprzewodowe przeznaczone do pracy w strefach Ex.
Solidne produkty firmy steute spełniają najwyższe standardy jakości, zapewniają stopień ochrony IP6X, a także spełniają wymagania dyrektyw europejskich, norm międzynarodowych i przepisów krajowcyh (ATEX, IECEx, cCSAus, INMETRO, JPEx, CCC, UKEx). Niektóre z urządzeń gwarantują ochronę przeciwwybuchową także w strefach 0 lub 20. Na życzenie nasze produkty i rozwiązania mogą być dostosowane do indywidualnych wymagań klienta i następnie certyfikowane w wielu krajach.
Próba udarności dla aparatury łączeniowej i czujników Ex
Aby zagwarantować funkcjonalność i jakość naszych produktów nawet po wielu latach ich eksploatacji, przełączniki i czujniki poddawane są testom starzeniowym ‒ są przechowywanie przez cztery tygodnie w komorze klimatycznej, gdzie są sztucznie postarzane o około 10 lat. Ponadto wytrzymałość mechaniczna wszystkich produktów stosowanych w strefach Ex 1 i 2 (gazy) lub 21 i 22 (pyły) jest testowana za pomocą testu udarności. Ciężarek testowy, wykonany ze stali hartowanej, upuszcza się na produkt z określonej wysokości, co odpowiada sile 7 J.
Dopuszczenia międzynarodowe
Zgodnie z odpowiednimi dyrektywami i normami firma steute oferuje następujące dopuszczenia produktów:
|
|
Na liście nie ma dopuszczenia, którego potrzebujesz? W takim razie skontaktuj się z nami. Na życzenie możemy zająć się certyfikacją i dopuszczeniem produktu na lokalny rynek. Wszystkie certyfikaty dla aparatury łączeniowej i czujników steute znajdziesz na stronie danego produktu.